Drie lokale routes van elk ca. 280 km lang.
Het natuurpark Spessart behoort tot de grootste samen-
hangende bosgebieden in Europa.
In het hart van Duitsland gelegen, strekt het zich uit
tussen de Main in Beieren en de Kinzig in Hessen op
een oppervlakte van ongeveer 2500 km².
De zachte hellingen zijn voor een groot deel met eiken,
beuken en naaldbomen begroeid en worden afgewisseld
met groene dalen en kronkelige beekjes.
De FJR1300-club had een meerdaagse tour georganiseerd.
Zo'n dikke veertig deelnemers; de meesten met een FJR.
Als erelid van die club heb ik het recht om mee te doen.
Mijn Super Ténéré valt wel een beetje uit de toon tussen
die blinkende bolides, met zijn deuken, schrammen
en modderresten .
Maandag 20 mei vertrok ik al vroeg richting Jossa, een
klein dorpje in het Sinntal waar ons hotel stond.
Een grote, schone en kwalitatief perfecte Motorgasthof.
Een aanrader http://www.landgasthof-jossgrund.de/
De route erheen was ca. 500 km lang.
Onderweg werd ik regelmatig geconfronteerd met regen.
Er waren ook droge perioden, zodat het regenpak uit kon.
Met een paar pauzes, o.a. bij het uitzichtpunt Moselblick
kwam ik om 14:00 uur bij het hotel aan.
Er was nog niemand en mijn Super Ténéré had het rijk
alleen in een ruime garage.
Vanaf een uur of drie kwamen de eerste andere deel-
nemers binnendruppelen.
Letterlijk binnendruppelen, want allemaal hadden ze
onderweg regen op hun falie gehad.
Rond een uur of zes was iedereen zowat binnen.
Rond drie uur was het in Jossa, met een inleidende
zware onweersbui, beginnen te hozen.
Vierentwintig uur lang regen, en niet zo'n beetje ook.
Slootjes werden wildstromende beken en de beken
werden woestkolkende rivieren.
Weilanden liepen onder water en bij veel huizen in
het dal was wateroverlast.
Dinsdag stroomde de regen nog altijd van de daken.
Ik heb gewacht tot een uur of tien op droger weer.
Omdat ik geen zin had om de hele dag in het hotel
te blijven rondhangen ben ik toch gaan rijden.
Ik was een van de weinigen.
Van de 280 km lange route heb ik zeker 200 km
door de stromende regen gereden.
Pas het laatste uur werden de wegen weer droger
nadat de regen was weggetrokken.
Op woensdagochtend was dit mijn uitzicht.
Gelukkig is het de rest van de week mooi weer gebleven.
Sommigen begonnen al te klagen dat het te warm was
In de route van donderdag zat een groot stuk van
een soort mini-Hochschwarzwaldstrasse: de B26.
Brede weg, strak asfalt en mooie doordraaiers.
Kijk maar https://youtu.be/siBSH6mCbv4
En zoals je ziet onderplanken tegen de vangrails.
Vrijdag's ben ik om half zes vertrokken.
Vanwege het Sarah-feest van mijn dochter wilde
ik een beetje op tijd thuis zijn.
Dat lukte aardig.
Om 10:20 uur was ik thuis, na 500 km snelweg.
