We konden beter de Finestrelle rijden en dan naar de Assietta, deze waren beter te doen om even in te komen.
Ook deze route hadden we al voorbereid en zijn deze mooie route over veel gravel gaan rijden.
Het begin van de route ligt vlak bij het hotel.
De volgende op de planning was de Jafferau. Hier hadden we al YouTube filmpjes van gezien en stond hoog op het verlanglijstje. Bij Salbertand zijn we de hoogte in gegaan maar na een paar kilometer was de weg gesloten. Wat baalde we.
Er was nog wel een ander weggetje maar hier zat een zeer steile klim in met te grote stenen en moesten deze afbreken. We reden tenslotte op all road banden.
De volgende dag een route met wat meer asfalt maar eerst weer even via de Finestrelle. Die hadden we eerder gereden en de snelheid lag nu wat hoger.
Savonds op de Hotelkamer zien we op facebook op de KTM pagina dat iemand wel de Jafferau gereden had. Wij gevraagd hoe en wat en hij wees ons naar de opgang in Clots.
Zo gezegd zo gedaan. Wat een prachtige route omhoog. Mooie gravel paden rijdend tussen de koeien. Dit is goed te doen. Op een gegeven moment zagen we een fort liggen en een paar honderd meter daarvoor een soort militaire vervallen kazerne.
Hierna leek de weg af en toe op een wasbord maar even doorbijten en we waren op de top. Wat een prachtige uitzichten. Er kwamen een aantal Duitsers op lichtere motoren en met noppen en we kregen wonderlijke blikken dat wij op All road banden boven stonden, niet wetende wat ging komen.
Na genoten te hebben van het uitzicht en een bak oploskoffie was het tjd voor de terugtocht aan de andere kant richting Bardonecchia.
Hier werd het wel moeilijker. Zeer steile afdalingen met grotere keien.
We hadden echt moeite om de motoren in bedwang te houden. Ik ging een keer te snel naar beneden en op het moment dat ik de motor stilhad hield ik hem niet meer en moest hem rustig neerleggen op zijn koffer. Samen de motor weer rechtgezet, komen er 2, 4 wheeldrives Jeeps die de bumper van de auto net voor de motor zetten. Het waren Duitse jongelui en samen hebben we er voor gezorgd dat we elkaar konden passeren.
Na nog wat overwinningen voor onszelf en wederom vreemde blikken om onze banden bij andere motorrijders kwamen we aan bij een bar restaurant waar we even konden bijkomen.
Al met alle moeilijke maar prachtige tocht maar wel de beslissing genomen om de Sommeleir een keer met een lichtere motor te rijden.
De dag voor vertrek hebben we een asfalt route naar Frankrijk gereden met Col de la Tauret en Col de Galibier, wat was het koud daar.
De volgende dag via de snelweg in 1 ruk met diverse pauzes natuurlijk naar huis toe, 1075km.
